Zgodnie z art. 176 Kodeksu Spółek Handlowych „Jeżeli wspólnik ma być zobowiązany do powtarzających się świadczeń niepieniężnych, w umowie spółki należy oznaczyć rodzaj i zakres takich świadczeń. Najprościej rzecz ujmując jest to przepis, który reguluje dodatkowy (fakultatywny) obowiązek wspólnika do spełnienia dodatkowych świadczeń na rzecz spółki w zamian za stosowne (rynkowe) wynagrodzenie. Istnieje kilka kroków do tego, aby móc takie świadczenia w praktyce realizować: 1. Muszą być one przewidziane w umowie spółki (od początku powstania spółki albo na skutek zmiany umowy) 2. Musi być określony rodzaj świadczeń niepieniężnych (np. przeprowadzanie inwentaryzacji) oraz częstotliwość/powtarzalność tych świadczeń (np. da razy w tygodniu, raz na koniec miesiąca) – nie mogą one być jednorazowe oraz mieć charakteru ciągłego. .
Największą zaletą powtarzających się świadczeń niepieniężnych jest to, że wynagrodzenie przysługujące w zamian za ich świadczenie nie podlega składkom na ubezpieczenia społeczne i składce zdrowotnej. Taki pogląd dominuje w interpretacjach organów podatkowych i ZUS. Wydaje się więc, że wprowadzenie takiego rozwiązania jest korzystnym działaniem ze strony wspólników spółek z ograniczoną odpowiedzialnością pozwalającym im zoptymalizować koszty związane z konieczności ponoszenia składek na ubezpieczenia społeczne. .
i
Zgodnie z treścią art. 176 KSH: „Jeżeli wspólnik ma być zobowiązany do powtarzających się świadczeń niepieniężnych, w umowie spółki należy oznaczyć rodzaj i zakres takich świadczeń...